Tour For Life 2014

9 wielerenthousiasten die elkaar nooit eerder zagen gaan de uitdaging aan. Fietsen zonder grenzen voor “Artsen zonder Grenzen”

2014 herzien

De statistieken hulpaapjes van WordPress.com heeft een 2014 jaarlijks rapport voor deze blog voorbereid.

Hier is een fragment:

In de concertzaal in het Sydney Opera House passen 2.700 mensen. Deze blog werd in 2014 ongeveer 10.000 keer bekeken. Als je blog een concert zou zijn in het Sydney Opera House, zou het ongeveer 4 uitverkochte optredens nodig hebben voordat zoveel mensen het zouden zien.

Klik hier om het complete rapport te bekijken.

Nieuw doel 2015

In 2015 , op 28 juni as gaan Frans , Andy , Nico en John de Grand Fondo Mont Ventoux rijden.

Een Tour tocht van 140 km met als slotklim de Bekende Mont Ventoux  En In Totaal 3500 Hoogtemeters.

Nieuwe foto’s

Enkele mooie foto’s ontvangen van Bianca van Team VNG. Top Bedankt!

Nieuw Doel TFL 2015

De zesde editie van Tour for Life leverde het bedrag van 765.000 euro op. Het was de laatste keer dat de renners voor Tour for Life de heroische tocht volbrachten. Vanaf 2015 wordt voor een nieuw doel gereden. Artsen zonder Grenzen-voorzitter Wilna van Aartsen roemt de tocht en de deelnemers en vindt het resultaat “fantastisch”. Artsen zonder Grenzen houdt er na zes edities mee op. In de zes jaren is 5,5 miljoenen euro voor noodhulp opgehaald door duizenden renners en vrijwilligers.

Vervolg Tour For Life verslag

We zijn weer thuis……Vanmorgen vroeg om 06.00 uur niet het geluid van openritsende slaapzakken, binnen/ en buitententen, reistassen, het geluid van een snurker naast je of een wake up jingle verderop op de camping.Slechts het vredig geluid van je eigen slaapkamer en de warmte van een eigen bed. Hier beneden het relaas van onze 5e t/ 8e etappe van onze once in a lifetime toertocht.

Dag 5 begint met een ommekeer in het weertype. De zuidelijke wind lijkt ons gunstig gezind en de zon staat al vroeg aan de hemel. Vandaag fietsen we door de mooie Vogezen, wederom een ander landschap binnen Frankrijk. Er staan vier cols op t programma. Na col de Hunsruck volgt na het checkpoint (waar Maarten Ducrot onze nieuw op de markt POC helmen komt bekijken) al snel Col de Grand Ballon (1e Cat). Na dik een uur klimmen arriveren we op een bewolkte top, maar slechts drie kilometer verder op Col de Markstein is het stralend weer waar we dus ook wat langer genieten van onze rust. We nemen hier afscheid van Gerben, één van onze vier begeleiders, hij reist vanuit hier terug naar Nederland. Na een mooie afdaling volgt Col de Bramont en Col de Feignes nog waarna we gezamenlijk op de camping arriveren bij het meer van Xonrupt Longuemer. 130 km. 2450 hoogtemeters.

Dag zes fietsen we door de graanschuur van Noord Frankrijk. Waarvoor gewaarschuwd wordt blijkt inderdaad later het geval. Dit is geen overgangsetappe zoals beschreven staat. Het continue op en af schakelen als gevolg van de talloze kleinere heuvels in het landschap kost menigeen veel kracht. Het aantal dagen achtereen fietsen gaat nu echt tellen en enkele teamleden hebben al een bezoek gebracht bij ´zuster sterretje´ als gevolg van zitvlak problemen. Doordat het grootste gedeelte van de etappe naar beneden gaat zit de vaart er echter wel goed in, zeker bij onze Captain Frans  en wegkapitein  Nol. Omstreeks 17.00 uur arriveren we met zes personen op camping Lac de Madine , een eenvoudige camping met een knollenveld, maar de zon, chips en bier maken veel goed bij de aankomst. Iedere dag na het eten en douche begint het werk voor Ina, echtgenote van Dirk en onze masseuse. De vastzittende onderrug, de zware bovenbenen, of de stijve kuiten. Ze krijgt het iedere keer weer elkaar ons klaar te stomen voor de volgende dag. 175 km, 900 hoogtemeters

Dag zeven is door enkele van ons vooraf gevreesd. Een 215 km tocht door de Franse en Belgische Ardennen met maar liefst over de 2000 hoogtemeters. Desondanks weten we dat dit de laatste grote rit is. Vanavond is het feest en morgen rijden we ons ons gemak richting Landgraaf.  We staan er zelfs eerder voor op deze ochtend en na een stevig ontbijt beginnen we aan deze monster rit. We doorkruisen de bossen rondom Verdun waar de geschiedenis zijn sporen achtergelaten heeft. Jammer dat we veelal geen tijd hebben om ook hier van te genieten, de cultuur en geschiedenis van de gebieden die we doorkruisen. Onderweg zien we met regelmaat deze tour het TV Media team die met hun drone foto’s en video opnames maken voor het dagelijkse filmpje.Tussen Checkpoint 1 en 2 zitten 90 km dus het is een verademing om Jeroen naast de weg te zien staan met appeltaart, belegd stokbrood en cola.  Na de tweede stop bij het War Memorial Museum in  Bastogne vervolgen we de weg over een Ravel (oude spoorlijn) richting Grand Halleux. De laatste 20 km zijn veelal bergaf en daardoor gaan de snelheden op het eind van deze lange rit richting de 35-40 km/uur. In de avonduren volgen we de laatste Avondetappe waarna de bierkraan rijkelijk vloeit in de Tour For Life caravaan. Zelfs bij menigeen gaan de benen van de vloer tijdens de Dj Mix van de BikeWriters. Omstreeks 01.15 uur is het feestgedruis afgelopen en volgt er een korte nachtrust. 215 km, 2200 hoogtemeters.

Dag acht is onze thuiskomst rit. We mogen vandaag uitslapen maar bijna iedereen is (te) vroeg wakker door of de alcohol of door de spanning van de laatste dag en het herzien van familie en bekenden later op de dag. Andy is zelfs te vroeg voor het ontbijt ! w

at pas later begint vandaag. Hoewel het een korte rit is blijkt deze verre van relaxed. De organisatie heeft toch diverse steile heuveltjes gevonden vandaag, alvorens we arriveren bij het enige checkpoint van vandaag, Barrage de La Gileppe, een stuwmeer op 60 km van de finish. Hierna rijden we over het slechtste wegdek van de gehele week, de Voerstreek . Alle teams verzamelen zich op een sportpark in Simpelveld waarna we onder begeleiding van een motorbegeleider naar Draf- en Renbaan Landgraaf worden gebracht.  Hier aangekomen mogen alle teams driekwart ererondje rijden op de renbaan. Dit voelt als thuiskomen! In de verte de menigte te  zien staan en even het gevoel hebben van :  Dit moment is van ons alleen,  we hebben het gehaald, de 1260 km en 20.000 hoogtemeters. Afzien, soms een stukje doodgaan en dan toch weer de  wil om door te gaan, geholpen door je teammaten. Het aantal lekke banden bleef beperkt tot vijf, niet slecht als je gezamenlijk een 10.000 km aflegt in één week.

We willen bij deze nogmaals onze sponsors, vrienden, begeleiders (Ina, Marion, Gerben en Jeroen), familie en bekenden bedanken die het mogelijk hebben gemaakt dat Team Ratatour, negen vreemden bijeengebracht door de organisatie de Toer van hun leven heeft kunnen rijden.  

 

Foto’s Tour for Life

Deze galerij bevat 22 foto's.

     

Verslag Tour for Life week

Het is 3 september 2014 en de tfl is alweer vier dagen onderweg. Team Ratatour kwam vrijdag al grotendeels in Bardonecchia aan. Nol een dag eerder met het vliegtuig en Nico en teambegeleider Gerben op zaterdag. Zaterdag hebben we de tijd gedood met een oefenrondje op de eerste col, de col l’echelle. Dat was goed tegen de stress en om de klimspieren wakker te maken. Het olympisch hotel (Turijn, 2006), deed vooral denken aan het vroegere Oostblok. Wel handig om ruim 400 fietsers en begeleiders onder te brengen. ‘S avonds en ’s ochtends in de rij voor eten, alvast wennen voor de rest van de week.

Iedereen was nerveus voor de start op zondagmorgen. Een hoop geritsel en geregel en ruim 300 fietsers die met hun kostbare ros trap op, trap af door het hotel banjeren, want de fiets moet naast het bed!

De start is feestelijk en het weer is top! Eindelijk onderweg na negen maanden voorbereiden.

De col l’echelle is een opwarmertje (?) voor het echte werk van dag één: de col du Lautaret en de finale op de Alp d’Huez. Met ‘slechts’ 110km één van de kortste etappes van de tour. Door een pittige (tegen)wind op de lange Lautaret werd snel een beroep gedaan op de teamgeest, die we nog niet hadden kunnen trainen. We doen onze naam eer aan. Bovenop de col het eerste checkpoint en dus eerste test voor flying Squad Gerben en Jeroen. Ze stonden er perfect!

 

Vervolgens op naar de ‘altijd lastige Hollandse berg’. Er was zelfs een tijdrit op de Alp geregeld. Het team bleek (grotendeels) redelijk aan elkaar gewaagd bergop. Ad reed 1.17u omhoog, de rest rond de 1.40u.

‘S avonds op de camping druk met tenten opzetten, douchen, snel naar het eten en daarna de ‘avondetappe’. Een ontzettend leuke compilatie van de dag met fraai foto- en filmmateriaal en natuurlijk verjaardagen en de etappe van de volgende dag.

Dag 1 was kinderspel vergeleken met dag 2, de koninginnerit met ca 4000 hoogtemeters, 164km en buitencategorie cols als de Croix de Fer en de Madeleine. Ook hier bleef het team binnen redelijk afstand van elkaar. De Croix de Fer is een lange (25km) gemene klim met stijgingspercentages tussen 8-12%. Op de top (na 40km) zaten enkele Ratatourders al aardig stuk. Bijladen op het checkpoint bij Jeroen en Gerben (in de koude wind) en vervolgens de gevaarlijke afdaling van de col du Glandon. Kramp in je handen van het remmen en geconcentreerd de scherpe haarspeldbochten door. Met snelheden tot zo’n 70km/u is dat goed opletten.

Op naar de Col de la Madeleine. Eerste nog een refill bij de boys en daarna de 20km naar boven, gemiddeld 8%. Maar 11 en 12% is vaak in beeld op de Garmin. Dik twee uur ploeteren met als toetje een pittige wind op het bovenste deel. Meer dood dan levend bij het checkpoint werden we weer opgelapt voor de lange afdaling en de laatste 80km en nog een colletje van de tweede categorie in het slot. De laatste 15km over het fraaie fietsparcours via Albertville naar het lac d’Annecy.

Masseuse Ina maakte overuren, ’s avonds in ons basecamp, hetzelfde ritueel met douchen, eten en avondetappe.

Dag 3 was afzien. Na de Alpenreuzen zou het makkelijker worden. Het tegendeel bleek waar. Een dikke noord-westen wind stak rond 10 uur de kop op en blies de gemiddelde snelheid flink terug. Daarbij was het behoorlijk koud, ondanks het zonnetje. Fraai waren de uitzichten op (het meer van) Genève en later ook op de Mont Blanc. Langs Genève nog de col de Faucille op (1320 mtr hoog) en weer Frankrijk in naar het volgende kamp in de Jura. Het hoogst gelegen kamp (ca 1000mtr) en dat was goed te voelen in onze tentjes. Dag drie was toch goed voor 164 km en 3200hm. De avondetappe werd opgeluisterd door de inmiddels gearriveerde bikewriters, het fietsende schrijversgilde (Dirk Jan Roeleven, Tim Krabbé, Maarten Ducrot).

Dag 4 begon zoals dag 3 was geëindigd, met een vette tegenwind! De 50km vielen al veel deelnemers uit, mede door de vermoeidheid van de eerste dagen en het vele klimmen. In groepjes en waaiers werd gefietst, maar toch was het een forse aanslag op de al fors aangetaste reserves. De vele pijntjes in de diverse lichaamsdelen werden extra gevoeld in deze ruim 190km lange etappe. 3 cols van de derde en één van de tweede categorie sloegen het veld uiteen. ‘S avonds hoorden we dat er tientallen uitstappers waren deze dag. Gelukkig hielden we het wel (vrijwel) droog en werd de wind later op de dag iets minder. Ducrot en Krabbé (71 jaar inmiddels) vlogen ons redelijk rap voorbij om hun prestigeduel uit te vechten. De avond werd gebruikt om iedereen weer bij te voeren en enigszins op te lappen (Ina!). Het begeleidingsteam van Ina, Marion, Jeroen en Gerben doet fantastisch werk. ze bouwen de tenten op, slaan voer in voor onderweg (veel appeltaart en bananen), rijden honderden kilometers om ons te ondersteunen bij de checkpoints en zorgen dat we op tijd weer kunnen fietsen.

Morgen, donderdag 4 september komen 130 km’s door de Vogezen onder de wielen met als opvallendste col de Grand Ballon, scherprechter in de laatste Tour de France. Weer klimmen dus, maar hopelijk met minder wind…..

 

Weersverwachting Italie

Einde van de week ideaal Fietsweer !

Eén week voor vertrek

Deze galerij bevat 4 foto's.

“Over  7 dagen zitten we op dit moment op Col de Lautaret” !! waren de woorden vanochtend op de fiets. We hadden afgesproken nabij Leende om samen nog een rondje te fietsen van een 100 km. Frans, Ad, Nol en … Lees verder →

Inpakken en….

  En zo maar niet dan

Ratatour journaal nr. 02

Beste Sponsors / Vrienden van Team Ratatour,

De maanden van voorbereidingen voor de Tour for Life zitten erop. Het gaat beginnen!

Namens team Ratatour, sturen wij jullie een uitgebreid verslag van de afgelopen maanden

Klik op deze bijgevoegde PDF link ratatour journaal _2

Veel leesplezier en volg ons vanaf 31 augustus a.s.

 

Elke’s avontuur in de Vogezen

Om wat meer hoogtemeters in de benen te krijgen zijn we ( Jet van team Gran Turismo en Elke ) 3 weken voor de aftrap van “Tour for Life “ voor 5 dagen naar de Vogezen afgezakt. In eerste instantie was het plan om ook te gaan kamperen ( om dat deel ook maar meteen te trainen ) maar gelukkig hebben we daarvan afgezien. Want wat een regen hebben we gehad ! Afgezien van één dag varieerde het van gemiezer , waar je overigens ook kletsnat van wordt, tot buien van bijbelse proporties. Het leek meer op waterfietsen.

Ondanks de “niet zo optimale” weersomstandigheden hebben we toch dagelijks de nodige kilometers weggetrapt. Met als toetje de “Grand Ballon “waar het 6 graden was , en natuurlijk, weer goot. Daar heb ik voor het eerst aan den lijve ondervonden hoe koud een afdaling kan zijn ..Ik kon m’n fiets niet meer stilhouden door het gebibber wat ongeveer nog een uur geduurd heeft na aankomst.

Wat trouwens fantastisch was : ons onderkomen. Sportherberg “Le Gros Chene” in Plombière Les Bains. Echt een aanrader. Voor een heel schappelijke prijs een goed bed, een hartelijke gastheer en -vrouw en heerlijk eten. Fijn was het dat Michel s’morgens vroeg wat onze wensen waren mbt een rit en dit direct op onze Garmin zette. En zo gebeurde het dat we de mooiste fietstochten reden en geen benul hadden waar we waren. ( maar dat was alleen bezwaarlijk als de garmins leeg dreigden te raken )

 

Er was ook in ons hotel een jonge renner die nog een tip gaf om ervoor te zorgen dat je schoenen niet meteen vollopen met water na vertrek : een zakje om je sok, één over je schoen en daarover je overschoen. Zorgde er toch voor dat m’n schoenen pas na enkele uren volliepen. Kijk, weer wat geleerd !

 

Al met al een hele leuke week, ondanks het beroerde weer. Hoe heerlijk moet het zijn om een week te fietsen in de zon met je fietsmaatjes ! Laten we het hopen …

( maar ik ga dadelijk toch maar winterschoenen kopen met een dikke laag neopreen )

 

TFL Bijeenkomst Bunnik en Heuvelrug rit

Afgelopen zondagochtend is een groot deel van het team bijeen gekomen voor de laatste details te horen tijdens een bijeenkomst door de TFL organisatie in Bunnik. Elke, Nol, Nico, Dirk , Andy, Frans en Jan waren aanwezig. Er werd o.a. stil gestaan bij de routes en wat te eten tijdens de week.

Aansluitend is er een rit gereden samen met de “Bike Writers” rondom de Utrechtse Heuvelrug. John sloot hierbij nog aan. o.a. door de slechte weersomstandigheden (wind en regen) werd besloten de rit in te korten maar het was goed om iedereen weer te zien én te spreken. Komende week wordt het spullen bijeen zoeken om deze a.s. zondag na een laatste gezamenlijke rit bijeen te verzamelen. Nog 11 dagen !

Shirtsponsor My7Ways voor 2e Shirt

Hoewel de naam al enkele malen voorbij is gekomen willen we toch nog even wat extra aandacht geven aan de sponsor voor ons tweede shirt. Wij, als team Ratatour zijn blij met de sponsoring én het unieke mooie shirt!

My7Ways is een giftshop die zich laat inspireren en leiden door het magische getal 7. Zo zijn onze verschillende productlijnen verkrijgbaar in 7 thema’s, elk in één van de kleuren van de regenboog.

http://www.my7ways.com/home.php

 

 

 

Foto’s augustus 2014

Deze galerij bevat 6 foto's.